არ ვიქნები ბანალური, არ წაგიყვან კაფეში.
დავამატებ რომანტიკას, გასეირნებ ღამეში.
ყავის ნაცვლად შევუკვეთავ წვიმას კოკისპირულს
და სამყაროს დაგანახებ ცოტა უფრო გიჟურს.
შევუკვეთავ სიცივეს და გაგითბობ ხელებს.
წყვდიად, უკუნ ღამეში ცისარტყელის ფერებს.
მოვინატრებ სინათლეს, ქუხილსა და ელვას.
დავამშვიდებ შენს თვალებში გამოჩენილ ღელვას.
წავალ უხმოდ და ამ ციდან მოვიპარავ მთვარეს,
შენ მოგიძღვნი ლექსებსა და ამ, ამ უცნაურ ღამეს.
შენ მოგიძღვნი სიყვარულს და ლექსად ნათქვამ გრძნობებს,
გავაქარწყლებ თუ გსმენია ჩემზე ყველა ჭორებს.
შენ მოგიძღვნი გულის ფეთქვას, ყვოველ ამოსუნთქვას,
შენ მჭირდები და შენთან ვარ, სხვამ რაც უნდა ის თქვას.
დ.მარგიევი
08.10.19