ლექსებს რითმები არ ჰყოფნის,
სიყვარულს ჩვენი გრძნობები.
გამბედაობა არ მყოფნის,
რომ გითხრა გულის თხოვნები.
სტროფებს სტროფები აკლდება,
ტაეპი ტაეპს ვერ სწვდება,
გული ცრემლებად მაკლდება,
სული კი თითქოს მეწვება.
ბუნება ფერებს დაკარგავს,
ზღვა ამოშრება ერთ დღესაც.
მე ოქროს გვირგვინს დაგადგავ
და წაგიკითხავ ერთ ლექსსაც:
მზემ ზურგი როგორ გვაქცია
და სხვაგან მიმართა სხივი,
შენ ჩემი გრძნობა გაცვია,
მე შენი, მაგრამ ცივი.
მთვარე გვინათებს დღესაც
და გაგვინათებს ღამეს,
ჩაგეხუტები ერთსაც
და მოგიყვები რამეს:
დიახ მოვყვები გრძნობებს,
სიყვარულს კალმით ნაწერს
და ჩემს შენდამი გრძნობებს
მთვარე სხივებით აღწერს.
04.01.20
დ. მარგიევი
