ჩემი გულის ხარ ფეთქვა
და ეს მე უნდა მეთქვა:
სიყვარული ხარ ჩემი.
შენგან იგივეს ველი.
ღამით მოხატული ცა ხარ,
ო... რა ლამაზი მყავხარ.
მე შენი დიდი მთა ვარ
და შენ მთის ყვავილს გავხარ.
დეკემბერი ვარ ცივი,
შენ ზაფხულივით თბილი.
მზის ნათელი ხარ სხივი,
ჩემს ფანჯარასთან დილით.
ჩემი ხარ თეთრი ვარდი,
ო… როგორ შემიყვარდი.
ცეცხლის ალი ხარ მწველი,
იცოდე გულით გელი...
ჩემი გულის ხარ რითმი...
ამას ათასჯერ ვიტყვი.
მე შენ მიყვარხარ ჩემო,
მინდა შენც დამიჩემო.
ჩემი გულის ხარ ფეთქვა
და ეს მე უნდა მეთქვა:
მე რომ მიყვარხარ ახლა,
ამას რათ უნდა ახსნა…
დავით მარგიევი
04.12.18
No comments:
Post a Comment