ტბის გვირგვინად ლივლივებდნენ.
ტბაზე ჩემი ოცნებები
ბუშტებივით ტივტივებდნენ.
ქარი ვნებებს ამხელდა,
ტბა ალიონს ელოდა,
მერე უცებ აღელვდა,
სიყვარულზე მღეროდა.
მთვარე სხივებს უშვებდა,
ირგვლივ ყოველს მოედო.
ღამე ითვლის წუთებს და
მე მინდა, რომ მომენდო.
ჩემი უხმოდ გაიგო,
თავი გულზე დამადო,
გრძნობა ხელში აიღო
და ოცნება გამანდო.
12.01.20
დავით მარგიევი
No comments:
Post a Comment