თუმცა მას რას ვერჩი, გრძნობების ბრალია.
რითმა სულ წალეკა ცრემლის ნიაღვარმა,
თან ისევ ქაოსი და ქარიშხალია.
სული გაათეთრა, გული გააჩერა,
გრძნობას აღარ მისცა უფლება გამოსვლის.
და თან ასე ვფიქრობ, მაგრამ არა მჯერა
ჩემი ვარსკვლავის დღისით ამოსვლის.
გული გააჩერა, სისხლი ამოაშრო,
მაგრამ ვერ უხერხებს ვერაფერს ამ გრძნობებს,
ჩემი ოცნება რომ ამ გულს ამოაძრო
და ისევ მინდა იმედი მქონდეს.
ფიქრებს აღარ ძალუძს ასე შორს გაფრენა.
ისევ დაუბერა გრძნობებს ცივმა ქარმა.
სული გაათეთრა, სული გაათეთრა...
სული გაათეთრა უკვე იანვარმა…
19.01.20
დავით მარგიევი
No comments:
Post a Comment