რომ თოვს სხვანაირად მიყვარს,
ახლაც, ეს ფიქრები ვატყობ
ლექსის წერისაკენ მიმყავს.
სხვა გრძნობებს მიჩენს თოვლი,
სახელს ვერ ვარქმევ ამას.
ისევ ჩემს თავთან ვრჩები
და ისევ ვიწყებ კამათს.
ვერ ვარკვევ რას ვგრძნობ ახლა:
სიყვარული თუ არა...
და ვუმეორებ ჩემს თავს:
ამაზე ფიქრი კმარა!
კმარა, შეწყვიტე გთხოვ,
სიყვარულია მჯერა.
ნახე ლამაზად თოვს
და დაამთავრე წერა.
23.01.20
დავით მარგიევი
No comments:
Post a Comment