ისევ სიზმრებში მათოვს,
შენი გრძნობები მათბობს.
ალბათ არ იცი კარგო,
შენს მიმართ ღამით რას ვგრძნობ.
ალბათ ვერ ხვდები იმას,
როდესაც იწყებს წვიმას,
ლექსებს ვწერ მაშინ შენზე.
მე ვეღარ ვფიქრობ სხვებზე.
ალბათ არ იცი არც ის,
შევწყვიტე ძებნა განძის,
როცა სიზმარში გიხილე
და შენ რომ გულით მიღიმე.
ალბათ ვერ ნახე თვალები,
შენთან მოსული წვალებით.
იცი, შენს გვერდით მინდა,
ვფიქრობ, ეს არის წმინდა.
ალბათ ვერ ვხვდები ვერც მე,
რომ არ გჭირდება ეს შენ.
და არც ეს ვიცი ნათლად:
სიყვარულია მართლა?
08.01.20
დავით მარგიევი
No comments:
Post a Comment