მე, შენ და გრძელი ღამე.
შენ, მე და სავსე მთვარე.
მე ვწერ და შენ კი ხატავ,
მე ვფიქრობ, არსად წახვალ.
მე, შენ და თბილი სახლი
ყველგან ჩვენ, არსად ხალხი.
შენ, მე და სიყვარული,
ულევი სიხარული.
სადაც ჩვენ, იქაც მზე.
მე და შენ, და შენ და მე.
13.01.20
დავით მარგიევი
No comments:
Post a Comment